Σήμερα ήταν μέρα ζυμώματος! Δύο φρατζόλες σταρένιες με διάφορα σποράκια και στη συνέχεια ελιόψωμο XL με σουσάμι. Σκέφτηκα να αναφερθώ στην διαδικασία που ακολουθώ για το φούσκωμα μιας και η πεθερά μου τη βρήκε λίγο πρωτότυπη αλλά εξίσου αποδοτική. Μόλις τελειώσει το ζύμωμα, πλάθω δύο φρατζόλες και τις βάζω στις φόρμες με χαρτί ψησίματος. Για να κολλήσει το σουσάμι ή τα άλλα σποράκια που βάζω από πάνω, ψεκάζω με μπόλικο νεράκι. Άν θέλω, κάνω και σχέδια χαράζοντας βαθιά με το μαχαίρι. Ανάβω το φούρνο στον αέρα στους 50 βαθμούς και βάζω τις φόρμες μέσα μέχρι να διπλασιαστούν περίπου. Όταν έχουν φουσκώσει ικανοποιητικά, αυξάνω τη θερμοκρασία για να ψηθούν. Έτσι, δεν χρειάζεται να σκεπάσω τη ζύμη σε μπολ και να περιμένω να φουσκώσει και μετά να μεταφέρω στις φόρμες και στο φούρνο. Λίγο πριν βγάλω τα ψωμιά από το φούρνο, τα βγάζω από τις φόρμες και τα ψήνω για λίγα λεπτά πάνω στη σχάρα του φούρνου με την κάτω αντίσταση αναμμένη. Ακόμα και αν δεν πασπαλίσω με σπόρους, το ψέκασμα με νερό κάνει καλύτερη κρούστα στο ψωμί που όσο να το πεις στεγνώνει λιγάκι φουσκώνοντας. Αν έχετε διαφορετική ρουτίνα να προτείνετε, δεν έχετε παρά να σχολιάσετε.Φραντζόλα με ... θέα στο μπαλκόνι!
Αναρτήθηκε από popelix Ετικέτες οικιακά, συμβουλές για την κουζίνα, ψωμίΣήμερα ήταν μέρα ζυμώματος! Δύο φρατζόλες σταρένιες με διάφορα σποράκια και στη συνέχεια ελιόψωμο XL με σουσάμι. Σκέφτηκα να αναφερθώ στην διαδικασία που ακολουθώ για το φούσκωμα μιας και η πεθερά μου τη βρήκε λίγο πρωτότυπη αλλά εξίσου αποδοτική. Μόλις τελειώσει το ζύμωμα, πλάθω δύο φρατζόλες και τις βάζω στις φόρμες με χαρτί ψησίματος. Για να κολλήσει το σουσάμι ή τα άλλα σποράκια που βάζω από πάνω, ψεκάζω με μπόλικο νεράκι. Άν θέλω, κάνω και σχέδια χαράζοντας βαθιά με το μαχαίρι. Ανάβω το φούρνο στον αέρα στους 50 βαθμούς και βάζω τις φόρμες μέσα μέχρι να διπλασιαστούν περίπου. Όταν έχουν φουσκώσει ικανοποιητικά, αυξάνω τη θερμοκρασία για να ψηθούν. Έτσι, δεν χρειάζεται να σκεπάσω τη ζύμη σε μπολ και να περιμένω να φουσκώσει και μετά να μεταφέρω στις φόρμες και στο φούρνο. Λίγο πριν βγάλω τα ψωμιά από το φούρνο, τα βγάζω από τις φόρμες και τα ψήνω για λίγα λεπτά πάνω στη σχάρα του φούρνου με την κάτω αντίσταση αναμμένη. Ακόμα και αν δεν πασπαλίσω με σπόρους, το ψέκασμα με νερό κάνει καλύτερη κρούστα στο ψωμί που όσο να το πεις στεγνώνει λιγάκι φουσκώνοντας. Αν έχετε διαφορετική ρουτίνα να προτείνετε, δεν έχετε παρά να σχολιάσετε.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
φίλη aromacook, αυτό το μπαλκόνι όσο πάει γίνεται και καλύτερο!:)
Πίστευα πως έχω ανακαλύψει την Αμερική αλλά βλέπω πως είναι λίγο πολύ κοινός τόπος το φούσκωμα στο φούρνο στους 50 βαθμούς! Το κάνω ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, η μόνη διαφορά είναι πως το βάζω πάνω κάτω κι όχι στον αέρα.
Τι μάρκα αλεύρια χρησιμοποιείς; βάζεις ξηρή μαγιά εμπορίου, νωπή ή φτιάχνεις προζύμι; (αυτό το προζύμι με έχει κάνει να θέλω να σκίσω τα πτυχία μου, μα να μην μου πετυχαίνει με τίποτα!)
Χα-χα, έχει πλάκα να είμαστε στην κοσμάρα μας!
Για το φούσκωμα, καλά κάνεις και βάζεις μόνο αντίσταση, έχω την εντύπωση πως με τον αέρα ξεραίνεται πολύ η επιφάνεια. Εγώ καλού-κακού ψεκάζω με λίγο νεράκι 1-2 φορές. Όσο για το αλεύρι, χρησιμοποιώ χύμα από ένα παραδοσιακό μπακάλικο στη Ν. Ιωνία. Από τα αλεύρια του πακέτου, νομίζω το καλύτερο είναι το Λήμνος (πράσινη συσκευασία, θα το βρεις σίγουρα στα ΑΒ) αλλά και αυτά που συσκευάζει ο ΑΒ (Θεσσαλίας κλπ). Μαγιά χρησιμοποιώ ξηρή χύμα από κατάστημα με μπαχαρικά αλλά και το γνωστό φακελάκι.
Όσο για το προζύμι, πήρα πριν από κάμποσους μήνες προζύμι του Σταυρού από μια φίλη μου για πρόσφορο. Μέχρι πρόσφατα, ούτε ψωμί της προκοπής δεν είχα καταφέρει να κάνω... Τις τελευταίες μέρες όμως το ανάπιασα καλά στο φούρνο με συχνά ταΐσματα (χλιαρό νερό + λίγο αλευράκι) και έγινα μια χαρά φουσκωτό το ψωμάκι. Πρέπει να αναρτήσω λεπτομέρειες σύντομα, μείνε συντονισμένη ;-)
OK, και στα αλεύρια ακριβώς τα ίδια αν εξαιρέσεις το φούρνο στη Ν. Ιωνία :)))
Δώσε λεπτομέρειες για προζύμι, θα σκάσω σου λέω.
(ο ΑΒ έχει και καταπληκτικά όσπρια, μακράν τα πιό βραστερά!)
Η αλήθεια είναι ότι είμαι οπαδός του AB για διάφορους λόγους. Οργάνωση, προϊόντα (ψαγμένα, βιολογικά αλλά και παραδοσιακά) και συμπεριφορά προσωπικού, όλα καλά μου φαίνονται.
Δημοσίευση σχολίου